CL-DATA / Postprocesor

CL-Data (Cutter Location Data)

CL-Data jest formatem zapisu stosowanym w obróbce CNC opisującym położenie narzędzia. Jest to zazwyczaj pliki tekstowy, zwanym niekiedy plikiem pośrednim, w którym dane o położeniu narzędzia skrawajacego zapisane są w określony sposób. Jest to element łączący pomiędzy systemem CAM i tworzonymi w nim operacjami obróbczymi, a postprocesorem konwertującym zapis z tego pliku do formatu zrozumiałego dla konkretnej obrabiarki CNC. Format pliku CL-Data zależy od systemu CAM w jakim został utworzony, ale znaczna jego część jest ustandaryzowana. Generalnie w pliku tym występują dwa rodzaje komend. Pierwsza odpowiedzialna jest za przemieszczenia i pozycje narzędzia jak np. GOTO, CIRCLE i druga jak COOLNT czy MODE za stan działania obrabiarki.

Pliki CL-DATA mogą być zapisane dla pojedynczych operacji, tworząc oddzielne pliki CL dla postprocesora, jak również utworzone jako jeden plik zbiorczy dla wszystkich operacji tworząc wspólny kompletny plik obróbczy.

Nie wszystkie jednak systemy CAM tworzą otwarty plik CL-DATA. Niektóre z dostępnych na rynku, nie zapisują położenia narzędzia i dane istotne dla sterowania obrabiarką w pliku tekstowym, a tworzą jedynie wewnętrzny plik danych pośrednich według których postprocesor generuje kod NC.

Postprocesor

Postprocesor jest programem komputerowym, który jest używany w maszynach sterowanych numerycznie (CNC) do konwersji danych generowanych przez oprogramowanie CAM w postaci kodu ścieżki ruchu do formatu, który jest zrozumiały dla konkretnej maszyny CNC. W skrócie można powiedzieć, że jest to aplikacja przetwarzajacą ścieżki narzędzia z systemu CAM na program NC w formacie wybranej maszyny.

Aby napisać postprocesor należy:

• Zrozumieć specyfikację techniczną maszyny CNC, w tym jej specyfikację kodu scieżki ruchu.
• Zidentyfikować format danych generowanych przez oprogramowanie CAM.
• Napisać program, który będzie konwertował dane z formatu CAM na format kodu ścieżki ruchu dla konkretnej maszyny CNC.

W zależności od języka programowania i wymagań konkretnej obrabiarki, szczegółowe kroki tworzenia postprocesora mogą się różnić. Ogólnie jednak postprocesor powinien być napisany z zachowaniem dobrych praktyk programistycznych, takich jak czytelność i modularność kodu, aby ułatwić jego utrzymanie i rozwój.

Ponadto ważną cechą postprocesorów jest wykrycie błędów składni np. w definicji narzędzia lub jego wymiany, bezpieczny transfer do punktu bazowego czy bezpiecznego jak i zgłoszenie komunikatu użytkownikowi o powstałych zagrożeniach.